Odyseja umysłu: przygoda, którą warto przeżyć

Odyseja umysłu: co to takiego?

Odyseja Umysłu to program edukacyjny, przebiegający w formie międzynarodowego konkursu (najpierw są etapy regionalne, potem finał ogólnopolski w Gdańsku, i etap trzeci - finał światowy w USA). Co roku angażuje się w niego kilkadziesiąt tysięcy uczniów i studentów z całego świata. Patronat nad polską edycją sprawuje Minister Edukacji Narodowej.


Celem Odysei jest rozwój zdolności twórczych, kreatywnego i krytycznego myślenia. Dzieci i młodzież otrzymują zadania-problemy rozbieżne – czyli takich, które rozwiązać można na wiele sposobów i razem je w sposób twórczy rozwiązują.

Odyseusze uczą się marzyć – odważnie i w oparciu o cele, myśleć – samodzielnie i nieszablonowo, i tworzyć – rozwiązania oryginalne i efektywne zarazem. Zachęca się ich, by działali w duchu innowacji – łamiąc schematy i przyzwyczajenia, i w duchu kooperacji – z otwartością na pomysły i opinie innych. Stawia się przed nimi wyzwania, które wymagają łączenia w praktyce wiedzy i wyobraźni, nauki i sztuki, rąk i umysłów.

Zgodnie z ideą Odysei:

• Każde dziecko ma potencjał i może odnosić sukcesy. Zasady są jasne, zadania jedne, a szanse równe. Każdy uczeń może brać udział, odkrywać swe pasje i doskonalić talenty.
• Kreatywność to umiejętność, którą warto rozwijać. Uczestnicy programu trenują wyobraźnię, stawiając czoła problemom pozbawionym „jedynego słusznego rozwiązania”.
• Zespół to większa siła twórcza niż jednostka. Pracując w drużynie, młodzi ludzie łączą różne pomysły, uczą się od siebie, inspirują i motywują nawzajem.
• Współzawodnictwo fair-play stymuluje kreatywność. Udział w konkursie to dla dzieci zrozumiały cel i oparta o naturalne aspiracje zachęta, by mierzyć wyżej i starać się bardziej.
• Doświadczenie to najlepszy nauczyciel. Odyseusze rozwijają wiele ważnych umiejętności jednocześnie, bo uczą się w oparciu o samodzielną pracę i wyciągane z niej wnioski.
• Uczenie się może być przyjemnością! Inspirujące wyzwania, zabawa w grupie rówieśników i „sportowe” emocje na konkursach sprawiają, że młodzież kocha Odyseję Umysłu.
• Proces jest w edukacji ważniejszy od efektu. W trosce o odpowiednią jakość odysejowych zajęć, prowadzi się szkolenia trenerów drużyn i zachęca ich do rozwijania warsztatu pracy.
  
  (ze strony Odyseja Umysłu)
  
  
  

  
  

  
  

  A jak to wygląda w praktyce?

  
  

  
  

  Mój syn przez ten rok brał udział w Odysei. W grupie dzieci z klas 3-5 co tydzień spotykali się z nauczycielkami-trenerkami i brali udział w niezwykle ciekawych zajęciach, przygotowujących ich do konkursu. Zasada jest taka: do wszystkiego uczniowie dochodzą sami, bez pomocy trenerów czy rodziców.
  
  Przez pierwsze miesiące temat Odysei był głównym tematem naszych wieczornych rozmów. Franek z emocjami relacjonował to, co robili na zajęciach i było to coś zupełnie innego, z czym nie spotkał się dotychczas na żadnych innych zajęciach dodatkowych. Dzieci miały zadanie m.in. zrobić samodzielnie pojazd nie na napęd elektryczny, na pedały też nie. Regulamin konkursu liczył kilka stron i uczniowie musieli ściśle stosować się do zasad. Pomysł i realizacja, ułożenie scenariusza po programu konkursowego - burza mózgów, współpraca i kreatywność.

  
  

  Aż nadszedł ten dzień, będący zwieńczeniem ich wielomiesięcznej pracy. W szkole na Bemowie spotkali się Odyseusze z warszawskich i nie tylko szkół, biorących udział w programie. Dwa piętra szkoły zamieniły się w miejsce tętniące energią, kolorami, przedziwnymi strojami i tajemniczymi wehikułami. Dekoracje wymyślone przez uczestników, akcesoria, makijaże, stroje - wywoływały w nas, dorosłych, towarzyszących dzieciakom - autentyczny podziwi szacunek! Przedstawienie i oczekiwanie na spontany (na to pierwsze mogliśmy wejść i oglądać, drugie odbywały się już za zamkniętymi drzwiami).
  
  Finał etapu: takich emocji jak na wyczytaniu zwycięzców, którzy pojadą na etap ogólnopolski, nie widziałam nawet na koncertach rockowych! Coś niesamowitego! I choć nasza grupa nie przeszła dalej - to nasze dzieci też są zwycięzcami i większość z nich już wie, że w przyszłym roku też weźmie udział w Odysei :) Bo tu liczy się nie zwycięstwo, ale droga i wszystko to, co jej towarzyszy.

  
  

  Organizacja imprezy (całodniowej od 8 rano do 21) - na medal. Całodzienna stołówka,co krok ludzie z obsługi - informujący, pomagający. Strefa luzu, odpoczynku. I uśmiechy i radość! I Omer - maskotka Odysei - przechadzający się tu i tam i wzbudzający euforię szczególnie wśród najmłodszych.
  
  Jeśli w waszych szkołach są prowadzone zajęcia OU - zachęcajcie dzieci do uczestniczenia w nich, a jeśli nie ma zajęć - zachęcajcie fajnych nauczycieli, aby zostali trenerami (aby móc prowadzić zajęcia, trzeba ukończyć kurs) - warto!

  

  Pojazd naszej grupy.
  

  

  Spódnica jednej z uczestniczek - dla mnie bomba!
  

  

  Przepiękna Japoneczka!
  

  
  

  

  Omer, maskotka Odysei.

  
  

  

  Wchodzimy na salę - teraz nasza szkoła!
  
  

  

  I już po - wszystkie dzieci dostały medale, które z dumą nosiły do końca dnia!
  
  

  

  Naszym paniom nauczycielkom należą się słowa największego uznania - za wkład pracy i czas poświęcony na pracę z naszymi dzieciakami!
  
  

  

  

  W wolnych chwilach dzieciaki rysowąły laurki, pisały listy do odysejowej maskotki - Omera.
  
  

  

  Antoś, choć jeszcze nie odysejowy - też rysował :)

  

  Stroje uczestników...

  

  I akcesoria...