Nasze książkowe okładki [pokonkursowo] ;)

Matka uwielbia to myślenie, główkowanie i nagle jest! Co? Pomysł. Skojarzenie. Jedna rzecz, drobiazg, który jak kamyczek ciągnie za sobą lawinę ;) Potem przygotowywanie i... chodzenie za dziećmi. Namawianie, przekonywanie. 

Wstrzelanie się w czas, kiedy będzie się chciało i będą mieli z tego zabawę. Pomysł zaskoczy. Bo przecież jest tyle innych rzeczy ważniejszych do zrobienia, teraz, w tej chwili i za chwilę. 

A kiedy już jest zgoda, zielone światło -  radość matki i tak zawsze jest przedwczesna. Zupełnie nie na miejscu, bo wiadomo, że w trakcie coś, komuś, przez kogoś, za coś... Matka musi się uzbroić w cierpliwość i łagodzić, głaskać, wcale się nie denerwować i nie złościć. I łapać te fluidy, na podstawie których wyczuje, uda się tym razem czy nie? Bo jak nie to lepiej od razu dać sobie spokój. 

Czasem podejść jest kilka, a czasem rzecz dzieje się spontanicznie, naprędce (Antosiu, dziękuję za Kici kici miau - toż to była przyjemność w najczystszej postaci!). W przypadku Kici - w oko wpadło mi szare prześcieradło i mój sweter.... Maska, którą zrobił kiedyś ojciec dzieciom, przypomniała się zaraz później. I jeszcze latarka, którą miał być podświetlany księżyc, ale światło zamiast padać na niego - krążyło wszędzie wokół ;)

Kilka zdjęć okładek książkowych za nami. Choć nie stanęliśmy na podium - było super! A te zdjęcia - w morzu naszych zdjęć - są dla mnie ważne. Po prostu i zwyczajnie :) Bo łączą. Nas, nasze pasje i są wspomnieniem świetnej zabawy (idealnej na sobotnie przedpołudnia) i pełnej rodzinnej mobilizacji :) Polecamy szczerze i czekamy na następne konkursy okładkowe!

***

A ja już powoli ruszam z przygotowywaniem makowego konkursu kryjówkowego. Będą chętni? Pokażecie, gdzie Wasze dzieci chowają się z książką, kiedy aura nie pozwala na czytanie pod gruszą?

Zdjęcia wzięły udział w konkursach Endo (2014)  i O tym, że. (2015).

i od kulis: