Niebieska zasłona, Virginia Woolf, il. Julie Vivas
Virginia Woolf dla dzieci, a konkretnie dla córki swojego brata Ann Stephen. Rękopis bajki jednej z największych powieściopisarek XX wieku znaleziono między stronami maszynopisu "Pani Dalloway". I wydano ją 24 lata po śmierci autorki, w 1965 roku.
Opowieść urzeka pięknym językiem, i magią. Podświadomość, sen, czary i magia...
Historia jest prosta: stara kobieta, pani Lugton, szyje zasłonę i zasypia, z igłą w dłoni i naparstkiem na palcu. Póki nie obudzi jej latająca mucha - zwierzęta na niebieskiej zasłonie ożywają - biegają, wędrują, rozmawiają.
Widzimy miasteczko, ludzi, jezioro i stada egzotycznych zwierząt zmierzających z różnych części materiału wprost do wodopoju, nad którym wisi naparstek niczym wielkie słońce. Kobieta, której twarz widać z każdej części zasłonowego świata, nazywana jest przez zwierzęta olbrzymką - wierzą one, ze swoimi czarami uwięziła je w zasłonie....
Na uwagę zwracają piękne ilustracje Julie Vivas, nasycone kolorami, które są nieodłączną częścią opowieści, równie ważne jak treść. Poruszają wyobraźnie, przenoszą do zaczarowanego świata. Można je oglądać i oglądać. Polecamy - dzieciom i dorosłym, których ta książeczka też zaczaruje i uwiedzie!
Niebieska zasłona,
Virginia Woolf,
ilustracje Julie Vivas,
Wydawnictwo Znak,
Kraków 2008.
Tak, czytałam tę książkę z dziećmi kilka lat temu i mam w pamięci te ilustracje do dziś.
OdpowiedzUsuńPiękna historia. Widzę ją pierwszy raz, ale może zakupię książkę dla synka.
OdpowiedzUsuńPozdrawiam
Świetna książka, ale dziś niestety już trudno dostępna.
OdpowiedzUsuń