Niebieska zasłona, Virginia Woolf, il. Julie Vivas



Virginia Woolf dla dzieci, a konkretnie dla córki swojego brata Ann Stephen. Rękopis bajki jednej z największych powieściopisarek XX wieku znaleziono między stronami maszynopisu "Pani Dalloway".
 I wydano ją 24 lata po śmierci autorki, w 1965 roku. 
Opowieść urzeka pięknym językiem, i magią. Podświadomość, sen, czary i magia...


Historia jest prosta:  stara kobieta, pani Lugton,  szyje zasłonę i zasypia, z igłą w dłoni i naparstkiem na palcu. Póki nie obudzi jej latająca mucha - zwierzęta na niebieskiej zasłonie ożywają - biegają, wędrują, rozmawiają.
Widzimy miasteczko, ludzi, jezioro i stada egzotycznych zwierząt zmierzających z różnych części materiału wprost do wodopoju, nad którym wisi naparstek niczym wielkie słońce. Kobieta, której twarz widać z każdej części zasłonowego świata, nazywana jest przez zwierzęta olbrzymką - wierzą one, ze swoimi czarami uwięziła je w zasłonie....

Na uwagę zwracają piękne ilustracje Julie Vivas, nasycone kolorami, które są nieodłączną częścią opowieści, równie ważne jak treść. Poruszają wyobraźnie, przenoszą do zaczarowanego świata. Można je oglądać i oglądać. Polecamy - dzieciom  i dorosłym, których ta książeczka też zaczaruje i uwiedzie!



Niebieska zasłona,
Virginia Woolf,

 ilustracje Julie Vivas,  
Wydawnictwo Znak,
Kraków 2008.


Komentarze

  1. Tak, czytałam tę książkę z dziećmi kilka lat temu i mam w pamięci te ilustracje do dziś.

    OdpowiedzUsuń
  2. Piękna historia. Widzę ją pierwszy raz, ale może zakupię książkę dla synka.
    Pozdrawiam

    OdpowiedzUsuń
  3. Świetna książka, ale dziś niestety już trudno dostępna.

    OdpowiedzUsuń

Prześlij komentarz